ဇာတ္႐ုပ္ကို ေျပာင္းမွျဖစ္မည္ (Change in Myanmar)

Photo:AFP

Written by ေဒါက္တာခင္ေမာင္ညိဳ   

Eleven Media Group

 

(၁)

ေမာင္ဘသစ္ငယ္ငယ္က ႐ုပ္ရွင္အင္မတန္ႀကိဳက္သည္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ထိုေခတ္က ေမာင္ဘသစ္တုိ႔အတြက္ ေဖ်ာ္ေျဖစရာဟူ၍ ဇာတ္ပြဲႏွင့္႐ုပ္ရွင္သာ ရွိေသာေၾကာင့္  ျဖစ္သည္။
ဇာတ္ပြဲက တစ္ႏွစ္တစ္ခါ ဘုရားပြဲရွိမွ ကတတ္သည္။ အိပ္ေရးပ်က္ေသာ ညလံုးေပါက္ပြဲေတြသာ မ်ားသည္။ ႐ုပ္ရွင္ကေတာ့ တစ္နာရီ ႏွစ္နာရီေလာက္သာ အခ်ိန္ကုန္သည္။ ရြာတြင္ကားသစ္ ၀င္လာသည့္အခါ ႐ုပ္ရွင္ျပၿပီးေနာက္တစ္ေန႔တြင္ ေမာင္ဘသစ္တို႔ကေလးေတြ လူဆိုးနဲ႔ဇာတ္လိုက္လုပ္တမ္း ကစားၾကသည္။
“ေက်ာ္ေဆြကြ၊ ညိဳေအးႀကီးကြ”
ေဆးလိပ္ခံုက မိန္းကေလးမ်ားကလည္း ေက်ာ္ေဆြတို႔၊ ေမရွင္တုိ႔၊ သိန္းေဇာ္တို႔အေၾကာင္း တစ္ခုပ္တရ ေျပာတတ္ၾကသည္။

ေမာင္ဘသစ္အထက္တန္း ေက်ာင္းေရာက္လာေတာ့ ႐ုပ္ရွင္ၾကည့္သည့္အခါ ဆန္းစစ္ (Analyze) လုပ္လာသည္။ ေရႊဘႏိုင္မည္၊ ေအး ေငြႀကီးျမာေပြမည္၊ ေအးၾကဴ ၾကာကူ လီ႐ိုက္မည္၊ ေဒၚျမေလး ကုန္းေခ်ာမည္စသျဖင့္ ဘာကားၾကည့္ၾကည့္ ထိုဇာတ္႐ုပ္မ်ား၏ သ႐ုပ္ေဆာင္မႈကို အကဲခတ္လာႏိုင္သည္။
“ေအးၾကဴဆိုတာ မင္းသားေခ်ာပဲ။ ဘာလို႔သူၾကာကူလီခန္းမွာပဲ အျမဲပါတာလဲ”
“သူ႔ကိုလူေတြက ၾကာကူလီခန္း ပဲ လက္ခံတာကိုး”
ေနာက္ပိုင္း ၀င္းျမင့္ကေနရာ ယူလာသည္။ ၾကာကူလီ႐ိုက္ေသာ အခန္းမ်ား ပီျပင္လွသည္။ ေမာင္ဘသစ္ အေတာ္ႀကီးတဲ့အထိ အံ့ေက်ာ္သည္ လူဆိုးသာျဖစ္သည္။ ႐ုပ္ရွင္ထဲတြင္ သူ႔ကိုလူဆိုးအျဖစ္သာသံုးသည္။ သို႔ေသာ္ ဘယ္သူၿပိဳင္၍လွပါေတာ့ႏိုင္ တြင္ အံ့ေက်ာ္က ေတာသား လူ႐ိုးဇာတ္႐ုပ္ကို ရသည္။ သူအကယ္ ဒမီရသြားပါသည္။

(၂)

ဒါက ဇာတ္႐ုပ္မ်ားသာျဖစ္သည္။ တစ္ခါ လူဆိုးဆိုလွ်င္ အျမဲလူဆိုးျဖစ္ေနပါသည္။ ဒါကို အစြဲအလန္း mindset ျဖစ္သည္ဟု ေျပာၾကသည္။ ႏိုင္ငံေရးမွာစဥ္းစားဖို႔ပါ။ ေမာင္ဘသစ္တို႔က ယေန႔ ဒီအစြဲကို  ဘယ္လိုျမင္ၾကလဲ။
လြန္ခဲ့သည့္ေလးႏွစ္က အိုဘားမားက သူ၏မဲဆြယ္တရားပြဲေတြမွာ သံုးသည့္ေဆာင္ပုဒ္မွာ အေျပာင္းအလဲ (Change) ပင္ျဖစ္သည္။ ဘာအေျပာင္းအလဲလဲ။
လူျဖဴသမၼတကေန လူမည္း သမၼတအျဖစ္ ေျပာင္းဖို႔ အေတာ္ေလး ခက္ခဲပါသည္။ ထိုႏုိင္ငံတြင္ လူမည္းသည္ ကြၽန္ဟူေသာ Image သည္ မေပ်ာက္ႏုိင္ပါ။ အိုဘားမား၏ (Change) သည္ အေရးပါလွသည္။ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုသည္ ကမၻာ့ အင္အားႀကီးႏုိင္ငံျဖစ္ၿပီး လူျဖဴဦးေရက သာလြန္မ်ားျပားသည္။ လြတ္လပ္ေရးရသည္မွစ၍ ၄၃ ေယာက္ ေျမာက္ သမၼတေတြအားလံုး ေတာက္ေလွ်ာက္ လူျဖဴမ်ားသာျဖစ္ခဲ့သည္။ ‘ေျပာင္းရမည္’

တာ၀န္မဲ့ေျပာဆိုမႈမ်ားကို ခြင့္လႊတ္ရန္မသင့္ပါ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က ၾကာကူလီ၀င္းျမင့္ကို ဇာတ္လိုက္ေနရာထားလို႔ မရပါ။ ဒါကို သေဘာေပါက္ရေပမည္  . . .

ထိုအေျပာင္းအလဲကို ကမၻာက အကဲခတ္ေနပါသည္။ လူမည္းတစ္ေယာက္သည္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ တစ္ခုကို တကယ္ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ အုပ္ခ်ဳပ္ႏုိင္ပါ့မလား။ လူမည္းမ်ားသည္ တစ္ခ်ိန္က အဖိႏွိပ္ခံလူတန္း စားမ်ားျဖစ္ခဲ့သည္။ အီဗရာဟင္လင္ကြန္း လက္ထက္မတိုင္မီအထိ လူမည္းမ်ားသည္ ေငြ၀ယ္ကြၽန္မ်ားျဖစ္ခဲ့သည္။ သူတို႔ကို ပစၥည္းမ်ားအေနျဖင့္သာ သေဘာထားသည္။ သူတို႔ကို စာသင္ခြင့္မျပဳပါ။ တစ္ခ်ိန္ကလူမည္းမ်ားသည္ လူျဖဴမ်ား၏ေနရာတြင္ ဘတ္စ္ကား အတူတူစီးခြင့္မရပါ။ လူျဖဴမ်ားတက္လာလွ်င္ လူမည္းေတြ ဖယ္ေပးရသည္။ ၁၉၇၀ ျပည့္ႏွစ္အထိ ဒီအတိုင္းပင္ ျဖစ္ေနေသးသည္။ တကယ္တမ္း လူမည္းတစ္ေယာက္သည္လည္း တုိင္းျပည္ကိုအုပ္ခ်ဳပ္ႏိုင္သည္ ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ ေမာင္ဘသစ္ က အံ့ေက်ာ္ အကယ္ဒမီရသည္ကို ေျပးျမင္မိသည္။

(၃)

တကယ္တမ္း ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ လိုဂိုသည္ (Change) မဟုတ္ေသာ္လည္း ၂၀၁၁ ခုႏွစ္မွာ သိသိသာသာ သာေျပာင္းလဲဖို႔ ႀကိဳးစားတာကို ထင္ထင္ရွားရွား ေတြ႕ႏိုင္ပါသည္။ ေမာင္ ဘသစ္တို႔၏ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လြတ္လပ္စြာ ဆႏၵျပႏိုင္လာသည္။ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ ျပန္လႊတ္သည္။ သမၼတက ႏိုင္ငံေတာ္ကို Good governance Clean Government ျဖစ္ေအာင္ေဆာင္ရြက္ဖို႔ ႀကိဳးစားသည္။ (မိန္႔ခြန္းတြင္ ထည့္ေျပာသည္။)
ေကာင္းပါသည္။

သို႔ေသာ္ တကယ္တမ္းဇာတ္ ႐ုပ္မ်ားကိုၾကည့္ရင္ေတာ့ (Change) ကိုမျမင္ရေသးပါ။ အေတြးအေခၚ အယူအဆ လုပ္ပံုကိုင္ပံုမ်ားတြင္(Change) ကို မျမင္ရေသးပါ။ သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းကြယ္လြန္ၿပီး ၄၈ ႏွစ္ေျမာက္ ႏွစ္ပတ္လည္အခမ္းအနားတြင္ ေက်ာင္းသားသမဂၢေခါင္းေဆာင္ ကိုလွေရႊက ေျပာသည္။ “ဒီမိုကေရစီ ပိုးစုန္းၾကဴးကို ျမင္ေတာ့ျမင္ေနရပါသည္” တဲ့။ သူမျမင္ဟုေတာ့ ေျပာမသြားပါ။
ကမၻာတစ္၀န္းလံုးက (Change) ဟုေျပာသည္။ ဒီမိုကေရစီလမ္းေၾကာင္း ေပၚေလွ်ာက္ေနပါသည္။ ပိတ္ဆို႔မႈမ်ားကို ယာယီရပ္ဆိုင္းထားသည္။
ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။

(၄)

ျပည္သူလူထုအမ်ားစုက ဧရာ၀တီ ျမစ္ဆံုစီမံကိန္းကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး အေျပာင္းအလဲ (Change) ကို အေတာ္ေလး ယံုၾကည္လာသည္။ တကယ္ေတာ့ ႏုိင္ငံတစ္ခုတည္ေထာင္ ဖို႔ဆိုသည္မွာ (Trust)ကို အဓိကတည္ေဆာက္ရသည္။ “အစိုးရကလည္း ျပည္သူကိုယံုသည္။ ျပည္သူကလည္း အစိုးရကိုယုံသည္။” ထိုအေျခ အေနမ်ဳိးဖန္တီးႏိုင္လွ်င္ အားလံုး လက္တြဲကာ ေဆာင္ရြက္ၿပီး တိုင္းျပည္ တုိးတက္သာယာ ၀ေျပာမည္။ လွ်ပ္စစ္၀န္ႀကီးတစ္ဦးက ေျပာသည္ကို ျပည္သူလူထုက ေအာက္ပါအတိုင္း နားလည္ၾကသည္။ တစ္ႏုိင္ငံလံုးအ တြက္ မဂၢါ၀ပ္ ၁၆၀၀ သာလိုသည္။ ပိုတာကိုေရာင္းလွ်င္ ႏိုင္ငံေတာ္ အက်ဳိးရွိသည္။ ကြၽန္ေတာ္အသိဆံုးပါ။ ျပႆနာမရွိပါဘူးတဲ့။ ဒါကို လူထုမယံုပါ။ လူထုယံုသည္က မီဒီယာေတြ ကိုပါ။ မီဒီယာမ်ားက ျမစ္ဆံုစီမံကိန္း၏ အက်ဳိးမဲ့ပံုကို တင္ျပၾကသည္။

တကယ္ေတာ့ ျမန္မာအက်ဳိးမဲ့ ၍ တ႐ုတ္ အက်ဳိးရွိပါသည္။ (မဆီမဆိုင္ ေက်ာ္ဟိန္းခ်မ္းသာ ျပည္လံုး ေခ်ာင္းဆိုး ေဆးလိပ္ကို သတိရေနမိသည္။)
ဧရာ၀တီသံမ်ား ဆူဆူညံသြားသည္။ သမၼတႀကီးက သူ၏လုပ္ပိုင္ခြင့္ကိုသံုး၍ ျမစ္ဆံုတြင္ေရကာတာ တည္ေဆာက္မည့္ စီမံကိန္းကို သူ၏ သမၼတသက္တမ္းတြင္ ရပ္ဆိုင္းထားလိုက္သည္ဟု ေၾကညာခ်က္ ထုတ္ခဲ့သည္။ ျပည္သူေတြက သမၼတႀကီးကိုလည္း ေက်းဇူးတင္သည္။ မီဒီယာေတြကိုလည္း ေက်းဇူးတင္သည္။ ဇာတ္႐ုပ္ေတြ တကယ္ေျပာင္းၿပီလားဟု ေစာင့္ၾကည့္လာသည္။ Trust အနည္းငယ္ရကာ ပိုမိုပူးေပါင္းေဆာင္ ရြက္မႈမ်ား ရွိလာပါသည္။

(၅)

သို႔ေသာ္ ဒီမိုကေရစီက ေမွ်ာ္တုိင္းေ၀းေနပါေသးသည္။ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္တစ္ဦးက သိမ္းပိုက္ထားေသာ လယ္ယာေျမျပႆနာေတြ ရင္ဆိုင္ေနရသည္။ အျခားလယ္ယာေျမမ်ားစြာကိုလည္း ေတြ႕ ေနရသည္။ တရား႐ံုးကလည္း တုံ႕ဆိုင္းေနၾကသည္။ ေနာက္တစ္ခုက ျမစ္ဆံုကိစၥပါ။ အာဏာရပါတီမွ ဗဟို အလုပ္အမႈေဆာင္က ေအာက္ပါအတိုင္းေျပာခဲ့သည္။
--------
--------
ၾကာကူလီေအးၾကဴကို သံုးသည့္အခါတြင္ ၾကာကူလီဇာတ္႐ုပ္ကိုသာ သံုးမွအဆင္ေျပသည္။ ၾကာကူလီ၀င္းျမင့္ကို သံုးသည့္အခါတြင္ ၾကာကူလီဇာတ္႐ုပ္ကိုသာ သံုးမွ အဆင္ေျပပါမည္။ ေဒၚျမေလးသည္ ကုန္းေခ်ာေသာအခန္းတြင္ ထားရသည္။ ပုဏၰား၀တ္စံုကို၀တ္ေပး႐ံုႏွင့္ အဆင္ေျပႏိုင္သည္။
(Change) သည္ ထိုအစြဲ mindset ေတြကို ေက်ာ္လႊားဖို႔ လိုသည္။ ႏိုင္ငံျခားသတင္းစာတြင္ အင္တာဗ်ဴး လုပ္ရာတြင္ စိတ္၀မ္းကြဲသည္မ်ားကို တင္ျပထားသည္။ အေတာ့္ကို တာ၀န္ မသိတာပါပဲ။ (Change) သည္ အားလံုး၏ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ျဖစ္သည္။ တာ၀န္မဲ့ေျပာဆိုမႈမ်ားကို ခြင့္လႊတ္ရန္မသင့္ပါ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က ၾကာကူလီ ၀င္းျမင့္ကို ဇာတ္လိုက္ေနရာထားလို႔ မရပါ။ ဒါကို သေဘာေပါက္ရေပမည္။